Razem z 20. rocznicą istnienia S.E.S., warto poznać dawne utwory girlsbandu. Cofnijcie się z nami do ostatnich lat XX wieku i zobaczcie, jak pierwszy k-popowy żeński zespół zapracował na swój sukces. Miłego słuchania!
Nazywane były „męską wersją H.O.T” i „koreańskim Spice Girls”. S.E.S. to drugi zespół założony w SM Entertainment i pierwszy k-popowy girlsband, który osiągnął sukces, rewolucjonizując rynki muzyczne w Korei, Japonii i całej Azji. Nazwa grupy to pierwsze litery imion jego członkiń: Sea, Eugene i Shoo.
Sea albo Bada, jak lepiej dała się poznać publiczności, została odkryta przez Lee Soo Man’a w 1996, podczas występu w szkole muzycznej. Druga do zespołu dołączyła Eugene. Spędziła swoje dzieciństwo w Guam i stamtąd wysłała wideo do wytwórni. Klip miał pokazywać jej uroczą osobowość, dzięki czemu pracownicy SM uznali ją za idealny materiał na przyszłą gwiazdę. Shoo jest jedyną członkinią zespołu, która przeszła przez oficjalne agencyjne przesłuchanie.
Debiutancki album S.E.S., „I’m Your Girl”, został wydany w listopadzie 1997 roku. Na krążku znalazło się 10 utworów, napisanych i skomponowanych przez chociażby Yoo Young Jin’a, jednego z głównych producentów SM Entertainment. Pieczę nad całą płytą sprawował natomiast Lee Soo Man. I’m Your Girl, tytułowy kawałek, według MTV Korea stał się „hymnem koreańskich uczennic”. Na początku piosenki możemy usłyszeć rap Eric’a Mun i Andy’ego Lee z Shinhwa, którzy przygotowywali się wówczas do debiutu. Poniższy klip był najczęściej zamawianym teledyskiem w koreańskiej telewizji muzycznej przez 14 tygodni.
Drugim singlem z “I’m Your Girl” był Oh, My Love, wydany w marcu 1998 roku. Piosenka utrzymana jest w bardzo podobnym stylu. Chociaż teledyski grupy nastawione były na pokazanie niewinności dziewcząt, SM Entertainment chciało uwydatnić również ich talent. Dlatego w klipach zobaczymy sceny taneczne, a w ówczesnych programach rozrywkowych wokalistki chwaliły się dodatkowymi umiejętnościami, na przykład grą na fortepianie.
W 1998 S.E.S. wydały również swój drugi album, „Sea & Eugene & Shoo”, z tytułową Dreams Come True. Utwór stał się wielkim hitem, a album sprzedano w ponad 650 tys. egzemplarzy. Co ciekawe, piosenka jest coverem Like A Fool fińskiej grupy Nylon Beat. Inny kawałek z krążka, Eternal Love, to również re-make piosenki tego zespołu.
Nadejść miały jednak jeszcze lepsze czasy dla girlsbandu. Ich kolejna płyta, „Love”, została kupiona w ponad 762 tys. kopii. To nie jedyny powód, dla którego zapamiętano krążek. Wraz z „Love” wokalistki przeszły metamorfozę. Zaczęły występować w niecodziennych, skórzanych strojach. Żeby lepiej pasować do nowego konceptu, Bada, bez wiedzy managerów, pofarbowała włosy na blond. Zmianę słychać również w muzyce. Chociaż nadal opowiada o miłości, brzmienia odeszły od lekkiego popu w stronę R&B. Teledysk do Love, głównej piosenki trzeciej płyty, kręcono w Nowym Jorku, co sprawiło, że utwór stał się jeszcze większym hitem.
W grudniu 2000, po prawie roku przerwy, S.E.S. powróciły z czwartym albumem. W „A Letter From Greenland” całkowicie porzucono uroczy koncept z początków istnienia grupy. Zastąpił go obraz „dojrzałych kobiet”. Dziewczęta występowały w garniturach, co tylko potęgowało ich wyrafinowany image. Muzyka prezentowana przez zespół ewoluowała z R&B do klimatów jazzowych. Głównym singlem z tego krążka była Show Me Your Love, wolna ballada z jazzowym brzmieniem, w której wszystkie trzy wokalistki mogły pochwalić się swoim głosem. Warto wspomnieć, że na „A Letter From Greenland” znajdziemy też Be Natural. Jego remake wydały w 2014 roku Red Velvet, jako drugi singiel w swojej karierze.
W wakacje 2001 roku ukazał się „Surprise”, który potraktowano jak mini-album, nazywając go płytą 4.5. Na krążku znajdziemy koreańskie wersje japońskich singli grupy. Główna piosenka z albumu, Just In Love, jest powrotem S.E.S. do początku ich kariery. W utworze ponownie znajdziemy lekkie popowe brzmienie, podobne do tego z Oh, My Love. Kawałek wzniósł się na szczyty list przebojów, a całej płycie wtórowała potężna promocja. Być może nawet za wielka, bo echem odbił się incydent, kiedy Bada zemdlała z wycieńczenia podczas występu w popularnym koreańskim programie muzycznym. Dalsze promocje były zawieszone, a pozostałe teledyski wydane w formie sklejki starych ujęć i zdjęć.
Razem z piątym pełnym albumem, „Choose My Life-U”, zespół powrócił do wyrafinowanego i kobiecego stylu z „A Letter From Greenland”. Klip tytułowego singla, U, był przepełniony tańcem i pokazywał członkinie S.E.S. w rolach i pozycjach wyrażających dominację, także seksualną. Piosenka znowu przyniosła girlsbandowi potężny sukces, ale promocję w programach muzycznych ograniczono do minimum. Co ciekawe, na płycie znalazło się też Feeling, jeden z niewielu utworów zespołu, który nie podbił list przebojów.
W 2002 roku wydano również drugi mini-album zespołu, „Friend” (nazwany też płytą 5.5). Piosenką wiodącą krążka byłaSoul II Soul, mroczny kawałek z równie dramatycznym teledyskiem. Warto dodać, że S.E.S. nigdy nie wystąpiły z tym numerem w telewizji.
W 2003 roku S.E.S. wydały kompilację „Beautiful Songs”, po czym oficjalnie skończył się ich kontrakt. Członkinie wspólnie zdecydowały o rozwiązaniu zespołu. Zarówno Bada, jak i Eugene opuściły SM Entertainment, podczas gdy Shoo była związana z wytwórnią do 2006 roku. Wszystkie rozpoczęły solowe kariery, jednak na innych polach.
Sea może pochwalić się największym solowym dorobkiem muzycznym. Wydała cztery albumy studyjne i jeden mini-album, chociaż krążki przyjęły się z różnym skutkiem. Była również pierwszym koreańskim idolem, który zagrał w musicalu. Rola w sztuce „Peppermint” przyniosła jej zatem jeszcze większą rozpoznawalność. Później także pojawiała się w produkcjach teatralnych, jak „Ulica Szaleństw”, „Mozart!” czy „Legalna Blondynka”. Podczas produkcji tego ostatniego, mama artystki przegrała walkę z rakiem. Pomimo straty, wokalistka dwa dni później zaśpiewała OST z „Secret Garden” – You Raise Me Up. Występ na Open Music Concert telewizji KBS przeszedł do historii, a ubrana w czarną suknię Bada, wzruszyła widzów do łez.
Eugene, po odejściu z SM Entertainment, skupiła się na aktorstwie. Zagrała w dramach, takich jak „Save The Last Dance For Me”, „Wonderful Life” czy „I Really Really Like You”. Wydała również dwa solowe albumy. Pierwszy, “My True Style”, osiągnął sukces, a ballada The Best stała się hitem, jednak druga płyta nie przyniosła przewidywanych zysków. Co zaskakujące, chociaż „8103031” sprzedała się w zaledwie 19 tys. kopii, jej tytułowy singiel, Windy, zebrał wiele pozytywnych opinii. W późniejszych latach Eugene skupiła się na występach w musicalach, jak i prowadzeniu programów telewizyjnych. Napisała też dwie książki o tajnikach urody.
Shoo, jako jedyna członki S.E.S., zdecydowała zostać w SM Entertainment po rozpadzie grupy. Do 2006 roku można było ją usłyszeć jedynie na kompilacyjnych krążkach SM TOWN. W 2005 zadebiutowała też na scenie w musicalu „Bat Boy”. Rok później zdecydowała zrobić sobie przerwę w śpiewaniu i skupić się na karierze aktorskiej. Do muzyki powróciła jednak w 2010 roku, kiedy wydała swój jedyny solowy mini-album „Devote One’s Love” z tytułowym Only You. Artystka w 2014 po raz trzeci zmieniła wytwórnię. Oznajmiła wówczas, że wraca do kariery aktorskiej. Warto wspomnieć, że w 2010 Shoo wzięła ślub z koszykarzem Im Hyo Sung’iem. Para ma razem trójkę dzieci: syna i córki-bliźniaczki.
W grudniu 2014 roku S.E.S. pojawiły się wspólnie w Infinite Challenge, gdzie zaśpiewały swój debiutancki singiel I’m Your Girl. Razem z Sea i Shoo na scenie pojawiła się Seohyun z Girls’ Generation, zastępując Eugene, która była wówczas w ciąży.
Początek 2017 roku należy natomiast do jubileuszowego albumu „Remember”, pierwszej wspólnej płyty S.E.S. od oficjalnego rozpadu w 2003. Na krążku znajdziemy dwa tytułowe single: Remember i Paradise. Więcej o comebacku i projekcie #Remember znajdziecie TUTAJ.
