Dongwoon odnajduje swoją muzyczną tożsamość na "Act 1: The Orchestra"

Już na „Prelude: Voice” Dongwoon pokazał, że w swojej twórczości przedstawia swój głos jako jeden z najważniejszych instrumentów. Chociaż „Act 1: The Orchestra” podąża za tym schematem, to wydawnictwu nie można odmówić większej otwartości na bardziej mainstreamowe brzemienia. Co jeszcze powinniśmy wiedzieć o najnowszym krążku muzyka?

Dongwoon swój pierwszy solowy album zaprezentował 22 kwietnia. Chociaż jest najmłodszym członkiem Highlight, z jego solowych wydawnictw bije dojrzałość emocjonalna oraz artystyczna. Muzyk ponownie postanowił podzielić się z fanami szczerymi, często bolesnymi historiami ze swojego życia. Krążek nazwał „bardzo osobistym”, jednocześnie podkreślając, że nie oczekuje sukcesu komercyjnego. Co ciekawe, część utworów czekała na swoją premierę ponad dwa lata.

Wydawnictwo promuje emocjonalne In The Silence. Utwór opowiada o momencie, w którym pełną pasji miłość zastępuje tytułowa cisza. Bohater kompozycji przyznaje, że tak bardzo jak on i jego partnerka kochali siebie nawzajem, tak bardzo starali się naprawić swój związek. Starania nie przyniosły jednak wyczekiwanego efektu. To ostatecznie doprowadziło do momentu, w którym mężczyzna sugeruje ukochanej, aby zgodnie odpuścili walkę o ich relację. Jednocześnie prosi ją, żeby pozwolili sobie nawzajem odczuwać ból i złość, jeżeli kiedykolwiek będzie im dane być ponownie razem. Linia melodyczna ballady jest klasycznie zaaranżowanym połączeniem instrumentów smyczkowych z pianinem, w efekcie końcowym tworząc idealny podkład dla głosu Dongwoona.

Na każdym etapie powstawania wydawnictwa Dongwoon brał duży udział w jego udoskonalaniu. Wokalista był odpowiedzialny za napisanie tekstu do wszystkich utworów, które znalazły się na albumie. Dodatkowo, wraz z innymi twórcami brał udział w aranżacji kawałków.

In The Silence
Natasha – utwór inspirowany jest wierszem „Ja, Natasha oraz Biały Osioł” (tł. dosłowne), poety pochodzącego z terenów Korei Północnej – Baek Seoka. Chociaż bohater utworu zdaje sobie sprawę, że nie może wiele zaoferować tytułowej Natashy, to właśnie dla niej pragnie stawać się coraz lepszym mężczyzną. Utwór wprowadza nas w nostalgiczne rozmyślania dotyczące miłości.
Snowy Night – mężczyzna zmierza się z bólem po rozstaniu z ukochaną osobą. Zanikające wspólne wspomnienia porównuje do śniegu, który rozpuszcza się wraz z przyjściem wiosny. Jest on świadom, że taka kolej rzeczy jest naturalna. Przyznaje jednak, że potrzebuje jeszcze czasu, by przyzwyczaić się do otaczającej go rzeczywistości. Melodia utworu została utrzymana w stylu prostych, popowych ballad.
Intermission – jest jedną z najbardziej żywych i porywających propozycji. Wokalista zdaje sobie sprawę z tego, jak szybko pędzi świat, jednak nie zamierza on pędzić wraz z nim. Zamiast tego zachęca swoich słuchaczy, aby na chwilę zwolnili tempo oraz odpoczęli. Dongwoon zaznacza, że bardzo długo czekał na moment w swoim życiu, w którym będzie mógł na chwilę odsunąć się w cień. Jednocześnie podkreśla, że przerwa nie oznacza, że porzuci on wszystko, co dotychczas robił.
Thirty – utwór napisany został z myślą o rodzicach artysty. Artysta chce wyrazić nim swoją wdzięczność, ponieważ zdaje sobie sprawę, że poświęcili oni wiele czasu na jego wychowanie. Szczególną uwagę muzyk zwraca na to, że przyszedł on na świat, gdy jego rodzice byli w tym samym wieku co Dongwoon teraz. Ostatecznie doprowadza to do wielu rozmyśleń związanych z dorastaniem oraz wchodzeniem w dorosłość. Kawałek charakteryzują nietypowe dla wydawnictwa dźwięki w stylu EDM, które odważnie kontrastują z wyważonym głosem muzyka.
Decrescendo – jest kontynuacją Crescendo, które mogliśmy usłyszeć w zeszłym roku na „Prelude: Voice”. Tytuł utworu w terminologii muzycznej oznacza „stopniowe zmniejszenie głośności oraz dynamiki utworu bądź jego fragmentu”. Do tego zjawiska bohater kompozycji porównuje przeżywane przez siebie rozstanie. Przyznaje, że kiedyś „ich piosenka” (jest to nawiązanie do wcześniej wspomnianego Crescendo) brzmiała stale w jego uszach. Aktualnie jednak mężczyzna ledwie ją słyszy. Tekstowi towarzyszy wyważona fuzja jazzu oraz melancholijnych dźwięków pianina.
A Dark Change – ponownie opowiada o pożegnaniu oraz rozstaniu. Muzyk porównuje wszystkie wspólne historie, plany oraz przyszłość do gasnących świateł po zakończonym koncercie. Zaś sama ukochana staje się coraz bardziej odległa oraz „rozmazana” w jego oczach. Dongwoon za pomocą słów tworzy pewien schemat rozstania oraz tego, jak zapominamy o osobie, która kiedyś była całym naszym światem.
Curtain Call – utwór napisany został z myślą o fanach, których Dongwoon na jakiś czas musi pożegnać z powodu nadchodzącej służby wojskowej. Chociaż wspólna przyszłość wydaje się niejasna oraz pełna sprzeczności, to artysta zapewnia Lights, że wszystko będzie dobrze oraz, że to nie jest jeszcze koniec.